سلام.پيامبران الهي و امامهاي معصوم ما (ع) حتي با دشمناشونم مودب حرف ميزدن. روش اونها مناظره بود ، نه توهين! كاش تو و امثال تو هم كمي از راه اونها پيروي ميكردي. فكر نميكني اگه همين حرفاتو با ادب و نزاكت ميگفتي حالا شخصيتتو اينقدر زير سوال نمي بردي؟....كاش اقلا اينقدر جرات ميداشتي كه آدرستو بذاري تا بيام خدمتت و برات حرفامو بنويسم. اونوقت اگر هم نميتونستيم همو مجاب كنيم ، نهايتا مثل دو "انسان" ، تقابل افكار همديگه رو ميپذيرفتيم. فكر نميكني بيان محترمانه و مستدل عقيده بهتر از توهين و بددهني نتيجه بده؟(اينا شعار نبود : چون اينو بارها تو كلاسهام و در مقابل دانشجوهاي مختلف امتحان كرده م و اتفاقا هميشه هموني كه مخالف من بوده بعدها از بهترين دوستان من شده. نگفتم "هم-عقيده" م شده: گفتم دوست من شد. چون بنظرم عقيده هر انسان بخاطر روح خداييش محترمه و قرار نيس همه "دوستان" من "هم-عقيده"ي من باشن) ازت خواهش ميكنم بحرفام فكر كن. من اخيرا كم ميام نت اما ايشالا بيام حتما دنبال جوابت خواهم گشت. عيدتم مبارك. منو هم دعا كن. يا علي