سلام داداش جواد عزيزم. نه داداش خوبم من هر وقت فرصت کنم و نت بيام کامنهامو هم يکي يکي ميخونم و جواب ميدم. اما براي قضيه ي پارسي بلاگ : بله حق با شماست ما هميشه وقتي اسمي يا حرفي رو از چند نفر ميشنويم فکر ميکنيم لابد بايد خيلي چيز مهمي باشه... اما خيلي وقتها وقتي ميايم و خودمون مي بينم: مي فهميم که نه... همچين آش دهن سوزي هم نبوده... و حالا هم متاسفم که زحمت کشيدي و اومدي به اين وبلاگ اما متوجه شدي مطالبش بي مايه تر از اونيه که تصور ميکردي. داداش خوبم : منو ببخش بضاعت من همين قدره. علي يارت باشه. منو هم دعا کن. شايد عاقبت بخير بشم.