سيمرغ، دوست خوبم سلام!
بي اختيار به يادت افتادم و ديدم كه چقدر براي وجود پربارت توي اين فضا دلتنگم؛ توي فضايي كه خيلي ها بوي غربت ميدن با همه ي ادعاشون به دوستي اما تو با همه ي غربت عقلي براي من چقدر براي دلم آشنايي...
الان آسمون تهران بدجوريه ابريه ... و ناگهان كه دل من هم گرفت!نمي دونم كي برمي گردي اما به اميد ديدار./
