همچنان در جستجويم عشق بي فرجام را
گر چه مي دانم نخواهم يافت از او کام را
سالها در حسرت يک صبح صادق مانده ام
تا که از يادم برد يک لحظه ي اين شام را
سر بزيرم آنچنان کردي که هر جا مي روم
جز تو در چشمم نخواهم يافت خاص و عام را
بر سرم آوار شد هر لحظه درد تازه اي
از همان روزي که بردي از دلم آرام را
هيچ تاثيري نديدم هر چه گفتم با دلم
بس کن اين ديوانگيها را رها کن دام را
بال و پر دارم چه حاصل ؟جرات پرواز نيست
چاره اي جز مرگ کو خو کرده ي اين بام را
هر کجا آوازه ام پيچيد ننگي تازه شد
از چه مي ترساني آخر اين من ِ بدنام را
تار و پودم سوخت باد آمد که بر بادم دهد
گفتم از سوي تو بايد آورد پيغام را
احتياجي نيست با من با مدارا سر کني
حاضرم تا از لبانت بشنوم دشنام را

عاقبتتون به خير.يا خودش!