نه هست هاي ما چونانکه بايدند نه بايدها...
مثل هميشه آخر حرفم
و حرف آخرم را با بغض مي خورم
عمري است
لبخندهاي لاغر خود را ذخيره مي کنم:
باشد براي روز مبادا ...
اما
در صفحه ي تقويم روزي به نام روز مبادا نيست
آن روز هر چه باشد
روزي شبيه ديروز
روزي شبيه فردا
روزي درست مثل همين روزهاي ماست
اما چه کسي مي داند
شايد امروز روز مبادا باشد!
وقتي تو نيستي نه هست هاي ما چونان که بايدند نه بايدها...
هر روز بي تو روز مباداست!
