راستي شنيده‌ايد که هيچ آسمانِ صافي
دليل باران نيست!؟
نه،‌ هر آسمانِ گرفته‌اي هم
بي‌سوال از بغضِ تشنگي نخواهد باريد!


حالا تنها کساني به تعدادِ سرانگشتانِ گريه مانده‌اند
که هنوز رو به آسمانِ مهتابْ‌مُرده‌ي مغموم
هي در شمارشِ روياي ستارگانِ صبور
نماز شکسته مي‌خوانند.