تا که بوديم نبوديم کسي
کشت ما را غم بي هم نفسي
تا که خفتيم همه بيدار شدند
تا که مرديم همگي يار شدند
قدر آن شيشه بدانيم که هست
نه در آن موقع که افتاد و شکست

(خوشحال ميشيم اگه افتخار بديد و سري به خانواده کوچک ما بزنيد[قلب])