سلام

خوبيد

تقديم به شما

گل تبسم خداست بر زمين پرپرش نکنيم اگر خزان باوران باورش نکنند چيزي از بهار کم نمي شود. زيباترين خانه چشمهاي توست وقتي که اميد ميهمان قلبت باشد. پايدار ، مي روم خسته افسرده زار //سوي منزلگه ويرانه خويش به خدا مي برم از شهر شما //دل شوريده وديوانه خويش مي برم تا در آن نقطه دور //شستشويش دهم از رنگ گناه شستشويش دهم از لكه عشق // زين همه خواهش بيجاوتباه مي برم تا زتو دورش سازم // زتو اي جلوه اميد محال به خدا غنچه شادي بودم //دست عشق امد از شاخم چيد شعله آه شدم صد افسوس //كه لبم باز برآن لب نرسيد جهان "

شاد و سربلند باشيد