غریب آشنا ( دوشنبه 87/1/26 :: ساعت 10:24 صبح)
دیشب وقتی خبر بمب گذاری شیراز رو شنیدم برای چند لحظه خشکم زد
نه فقط بخاطر درد خود این حادثه!
که از درد مسکوت گذاشتنش!
توی این حادثه حداقل صد ایرانی کشته و زخمی شدند... : نگفتم چه مذهبی داشتند یا چه گرایش سیاسی!! نه! :بیش از صد انسان تیکه تیکه شدند
و چراباید خبر این درد بعد از "نتایج رقابت های فوتبال باشگاه های فرانسه" و "کشته شدن چند نفر در حادثه رانندگی در لیبی" از صدا و سیما پخش بشه؟
یادم اومد بمب گذاری ماه رمضون اهواز : خیابون سلمان فارسی (نادری) . که مث الان با کلی تاخیر و اونم خیلی خلاصه و لابلای خبرهای ردیف چهارم و پنجم پخش شد!!
دلیل این سکوت و سانسور چیه؟
: هموطنان ما بی ارزشند؟
حادثه کشته شدن انسانها مهم نیست؟
یا شرم آوره که با اونهمه ادعای حراست و امنیت و .... نتونند جلوی این حوادث رو بگیرند؟
مگه صدا و سیما ادعا نمیکنه با مردم صادقه؟چرا این رسانه توی رسالت خودش که همانا خبررسانی بیغرض و شفاف هست اینطور کوتاهی میکنه؟
شهدای حادثه سقوط هواپیمای سی- صدوسی هم برامون عزیزند. اما تبعیض چرا؟؟؟؟ : باید حتما بین کشته شده ها چند "خبرنگار" از رسانه ملی باشه تا خبرش بسرعت و با وسعت هرچه تمام تر و در حد یک "عزای ملی" بیان بشه؟ تا خبر با تیتر درشت بیاد؟ تا اولین خبر صدا و سیما بشه؟ تا مث سقوط شهید کاظمی و همراهاش مورد کم لطفی قرار نگیره؟
سال 78 بجای خبر کتک کاری و... کوی دانشگاه ، گزارش دوستی یه سگ و یه گربه ی خانگی رو پخش کردند!! چرا؟ : گفتند اینها مشتی ضد نظام بوده ند پس سانسور کردیم!!
کشته های اهواز چی؟: چن تا عابر بودن مث من و تو که یدفه با انفجاری خونواده شون داغدار شد!!
و شیراز چی؟ اونها که دیگه برای دعا رفته بودند!! جالب اینه که از همین عزیزان با لفظ شهید و با تجلیل یاد میشه... پس دیگه اگه تروریست و خرابکار!! میدونستدشون میخواستند چه کنند!!
* لینک های مرتبط:
پاسخ به دو سوال درباره‌ی انفجار شیراز/ کوثر
سیما جان ! خسته نباشی /آهستان
گزارش بمب گذاری در کانون رهپویان/ عطر سیب
سانسور حیرت انگیز انفجار شیراز در رسانه ی ملی/ عصر ایران
بمب در حسینیه ی سیدالشهدای شیراز/فلورانس مهربون
گزارش عینی از لحظات انفجار بمب/ مرفه بادرد
انفجار در شیراز ماهیت وهابیت را افشا کرد/ نامحرمانه
گزارش بمب گذاری در شیراز/ نحل
... و خدا داناتر است/ زیرزمین هفتم
با نگاه آخرینش خنده کرد.. / چتر
رهپویان وصال به وصال رسیدند / بی عینک
